Yasin ve Cihan'ın yine çok sıkıldığı bir geceydi. Olanca saçmalığıyla yürütülen chat'te bu sıkılmayı nasıl geçireceklerini düşünüyorlardı.
--Blog açalım
dedi Cihan.
--Blog mu, blog ne arar la bazarda
diye cevapladı Yasin.
--Evet blog. Blog açalım, ara sıra yazacak bir yerimiz olur.Kimse de okumaz. Nasıl fikir?
--10 numara
--İyi yani?
-- Tabi ya, yazarız, gerekeni yaparız. Niye hamallık yapalım, beyin bedava.
Gelişme
Blog dünyasına hızlı bir giriş yapan maceraperestlerimiz, günde 2 yazıya kadar çıkıyordu bazen. Blogun aylık tirajı 4'tü. Hiç kimsenin okumadığı bir blog yazıyor, kendilerini Kaybedenler Kulübü gibi hissediyor, bandana takıp Harley Davidson'a biniyorlardı. Halbuki Ayna grubunun solist ikilisi gibiydiler. Hatta Cihan bir ara saçı kazıtıp güneş gözlüğüyle yazmayı düşündü.
--Google'dan reklam alabiliyormuşuz lan
dedi Yasin.
--Olmaz, bizim prensiplerimize aykırı. Zaten kimse okumuyor olum ne kazanacaz.
--Evet, biz bu işi para için yapmıyoruz, sadece kendi eğlencemiz için yapıyoruz.
--Aynen öyle.Bu blog bizi temsil ediyor, parayla işimiz yok.
--...
--...
--20 lira verseler satarım lan blogu.
--10'a razıyım hacı.
Sonuç
--2 tantuni 1'i soğansız
dedi Cihan. Beyaz, 2 kişilik masaya oturdular. Komik videolardan, geçilmeyen derslerden konuştular. Cihan söyleyeceğini bir türlü söyleyemiyordu. Tantuniler geldi, yemeye başladılar. Dükkanın köşesindeki 37 ekran televizyonda açılmış Kral TV'nin sesinden başka ses yoktu ortamda.
--Twitter açtım
dedi Cihan. Bu söz ortamda bir sessiz çığlık etkisi yarattı. Yasin bişe demedi. Gözlerini kaçırıyordu. Biberi tantuninin içine yerleştirip bir ısırık aldı. Bu süre Cihan'a 1 yıl gibi gelmişti; bağırsın, çağırsın, küfretsin ama susmasın istiyordu.
--Artık bloga da yazmazsın
Cihan ayranından bir yudum aldı
--Aynı şey değil, beni anlamıyorsun
Gözlerini kaçırıyordu hala Yasin, tantuni tabağında gelen peçeteyle gözlerini sildi
--Tantuni'deki soğan gözlerimi yaktı
--Benimki soğansız, bir dene istersen
Yasin büyük bir ısırık aldı. İçinden "oha dene dedik, geri kalanı ye demedik" dedi Cihan.
--Açsan bi tane daha söyleyelim, buranın eti de iyidir
--Yok ya kalkalım, doydum zaten
Eve kadar konuşmadan yürüdüler. Uzun bir süre bloga girmediler ve bir daha hiç bir zaman eski, güzel günlerine dönemedi blog.
