Bir an için kendime Turgut Özal ve Kenan Evrende geçecek korku dolu yol hikayemde bana eşlik edecek birini buldum demiştim. Kız yanıma doğru yaklaşıp merhaba dediğinde kafamda dönen romantik dakikalarda bitmişti. Bende selam verdim. İsmini sorduğumda söylemedi, neden diye sorduğumda ise "Nüfusta yazan ismimi beğenmiyorum, şimdide takma isim için tam zamanı diye düşündüm ama daha bulamadım" dedi. Kendi ismimi söylersem karizmanın gideceğini düşündüğüm için bir takma isim düşündüm. Kantır oynarken kullandığım Dj_killer da pek uygun olmazdı sanırım. Bende boş ver o zaman benimkini de dedim. Tamam o zaman cevabıyla yolumuza devam ettik. "İncirlik güvenli bölgeymiş sanırım. Askerler orada bir yığınak ve hastane yapmışlar son kalan insanlarda oraya doğru yola çıkmışlar diye duydum" dedi kız. Bende tamam demiştim ama ergen beynim kızdan hoşlanmaya başlamıştı, zombi mombi kalmamıştı aklımda. Gel önce bizde bir film izleyelim dediğimde kız niyetimi anladı ve sen nasıl bir çocuksundan başlayan konuşması arada serpiştirtilmiş küfürlerle tek başıma giderim benle sona ermişti. Yalvarmalarım sonuç vermemiş kız elinde altı patlarıyla yürümeye başlamıştı. Arkasından gitmek istediğimde ise beni vurmakla tehdit ettiği için korkudan evin önüne geri dönmüştüm. Kafamda kurduğum güzel yol hikayem başlamadan bitmişti. Bende İncirliğin ne tarafta olduğunu bilmediğim için yürümeye başladım. Yolda gördüğüm ve hakladığım (insanın ağzında puro varsa haklar, öldürmez) zombiler ve bir kaç alarmı çalışan araba dışında bir hareket görmedim. Arabalardan birini çalmaya kalkışmıştım ama o kabloları bulup kopartıp birbirine sürtme olayı nedense ben yapınca olmuyordu. Kızın gittiği yoldan gitmeye devam ediyordum. Yolda devam ederken yerde pembe bir nüfus cüzdanı gördüm, merak edip elime aldığımda "o"nun resmini gördüm. İsmini görünce onu "o kız" olarak hatırlamak daha işime geldi. Çok yakından gelen bir silah sesiyle irkilmiştim. O yöne doğru baktığımda onlarca zombi kızı şıkıştırmıştı yardım etmek için oraya koştum ve gözümü kapatıp ateş ettim. Gözümü açtığımda kızı vurduğumu anlamam için kızın küfürlerini duymam yeterli oldu. Hass deyip sesi duyup bana doğru koşan zombilerden kaçmaya başladım. Sorasında ise Kardeşler Unlu Mamüllerinde çıkan başka bir grup zombi daha görünce arada kalıp aslında lisede okul dışındaki vaktimin yarısını geçirmeme rağmen hiç bir anımın olmadığı İnne girdim. Sonrasında kapıyı kilitledim ve zombiler yaklaşık 1.5 saattir kilidi iptal ettiğim otomatik kapıdan geçmeye çalışıyorlar. Aha şu anda camı çatlattılar. Sanırım bir kaç dakikam kaldı. Bende hikayeyi pembe nüfus cüzdanını okul gömleğimin cebine koyarak ve elimde tabanca onları bekleyerek bitiriyorum.
(Halis Kuneri, bu maili atmasından yaklaşık 32 dk sonra şehre giren Amerikan askerleri tarafından gelirken yolda omuzundan vurulmuş bir halde bir apartmanın çatısından yardım isteyen Yeter Bukadar ile birlikte kurtarıldı. Daha sonra tüm olayların arkasında İsrail olduğu anlaşıldı.)
SON
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder