bir dönem hikayesi

Yazı yazmak umuduyla geçtim bilgisayarın başına. Yazamıyordum. İçimde bi sıkıntı vardı ne zamandır. Bir baskı hissediyordum son zamanlarda. Aklıma hiç şaka gelmiyordu. Sosyal ilişkilerim zayıflamıştı. Sanki dünya üstüme üstüme geliyordu. Nereye dönsem acı vardı, dert vardı. Depresif ergenler gibi olmuştum, böğürmek istiyordum. EMO'luk mantıklı gelmeye başlamıştı. Her yer karanlıktı, sıkıntıydı, sessizlikti, yanlızlıktı, kaostu, anarşiydi... Geceleri uyuyamıyor, sıçtım mavisiyle uyanıyordum. Kabuslarımda harfler, rakamlar üstüme üstüme geliyordu. Nedenini araştırıyor bulamıyordum. Her yere bakıyordum, okuyordum, izliyordum, google'lıyordum ama hiç bir şey cevap vermediği gibi sürekli bana kötü bir tercümeyle "bunu mu demek isteyip istemediğim" hakkında öneriler veriyordu.
Sabah uyandım, telefona baktım saat 5'ti. Perdeyi araladım, sıçtım mavisi bana gülümsüyordu. Ve o an herşey aydınlandı;

SINAVLAR YAKLAŞTI